Verfbommen in Kathmandu
De rest van de dag heerlijk doorgebracht op het terras van Gaia, een soort veilige oase tussen al het geweld. Omdat alles is gesloten kan ik vandaag ook geen afscheidscadeautjes voor de jongens kopen; dat moet morgen dus omdat ik hierna geen kans meer heb.
De afgelopen week heb ik in het klooster op bescheiden schaal Engelse les gegeven. Met name aan groep 2, want die was het trouwst aanwezig. Groep 3 had het druk met de voorbereiding van een bijzondere puja in verband met het overlijden van iemand (niet uit het klooster). De groepen 1A en 1B heb ik nog wat proberen bij te brengen en de klassen UKG en ABC heb ik vooral bezig gehouden met kleuren, tekenen en spelletjes. Ze leerden daar geen Engels van, maar volgens mij heb ik wel bijgedragen aan hun creatieve ontwikkeling en dat is ook nooit weg. Misschien heb ik bij een enkele monnik wel de kiem gelegd voor het maken van zo'n prachtige zandmandala. Dat zijn hele kunstwerken, waar ze dagen aan bezig zijn, om na afloop met één veeg te worden vernietigd. Hiermee wordt de vergankelijkheid van alles in dit leven gesymboliseerd. En in mijn hoop werd ik gesterkt door het feit dat ik na afloop van de kleurles de kleurprenten verfrommeld en verscheurd terugvond.....
Halverwege de week kwam Els op bezoek. Zij is vanuit haar werk gewend groepen kinderen bezig te houden en die heeft zich heerlijk op 'mijn' monniken kunnen uitleven. We hebben er een heerlijke dag tekenen, kleuren en vooral buitenspel van gemaakt. En omdat het grootste deel van de leiding van het klooster afwezig was konden we probleemloos onze gang gaan. En ze vonden het geweldig. Balspelen, kliederen met water, ballonnen trappen: van de jongste tot de oudste was het dikke pret. Els had ook leuke prijzen meegenomen zodat iedereen er ook een leuke herinnering (dat vonden wij althans) aan overhield. En het was erg leuk om ze zo met elkaar bezig te zien.
En na deze speeldag is er van Engelse les bij de groepen 1A en 1B ook niet meer zo veel terecht gekomen. Ik had groep 1A nog wel les gegeven, maar toen ze er achter kwamen (en dat gaat binnen het klooster met de snelheid van het licht) dat groep 1B had mogen kleuren kreeg ik in de loop van de dag prompt te horen: 'teacher, tomorrow 1A coloring'. En dat heb ik ook maar gedaan.
Mijn biotoop tijdens zo'n kleurles ziet er als volgt uit. Eerst moeten de gewenste kleurplaten worden uitgedeeld. Dat gaat door het laten circuleren van het kleurboek, dat met het uitscheuren van de geselecteerde platen snel in omvang mindert. Vervolgens zet ik dan een bus met 100 kleurpotloden klaar en dan gaat de rest vanzelf. Om het kleurproces niet te verstoren houd ik mij bezig met het slijpen van de portloden. Daarnaast houd ik mij bezig met het verstrekken van vlakgom, het keuren van de werkstukken en het ophangen ervan. En dan willen ze ook nog op de foto met het resultaat van hun werkzaamheden. Ja, wie had dat ooit gedacht: Henk, die nooit iets met kinderen heeft ondernomen, te midden van jongetjes van zo'n 9/11 jaar, met een bus kleurpotloden van de Hema, in de weer met een puntenslijper van 5 roepies en een rolletje plakband om de muur en de kast van het lokaal te verfraaien. Nee... jij verandert Nepal niet; Nepal verandert jou... (wijsheid van Cross Borders).
Namaste!
Reacties
Reacties
Ha die Henk. Ja zo werkt het dus in het leven. Fascinerend toch om dat allemaal te mogen meemaken. Ik schud nog regelmatig van alles wat tot me komt vanuit de opleiding waar ik mee bezig ben. Alle veiligheden die ik heb ingebouwd, blijken op drijfzand te staan. Eerst denk je: de wereld vergaat, maar dat is nu juist het mooie: het veroorzaakt precies het tegenovergestelde, n.l. er gaat een nieuwe wereld voor je open. Blijf alles inademen, kijk goed rond en "zie", niet wat wij gewend zijn te zien, maar waar het werkelijk om gaat in het leven. Ik zeg nu namaste tegen jou. Het schiet al op. Nog 8 of 9 dagen en dan ben je weer thuis. Liefs en groeten, Edith
Ha die Loco, om vast te houden Nepal verandert jou, jij niet Nepal, wel meer geleerd daar denk ik, hoop ik?
Maak wat van die loodjes/lootjes, toch?
Liefs, Wil
Hallo Henk, "Holy" Je schijft Dit is een Hindoestaanse feestdag, die gepaard gaat met het smijten van gevulde verfzakjes. Zo heeft elke plek waar ook ter wereld wel iets bijzonders in traditie. Wij in Nederland kennen met name in de omgeving van Haarlem de luilak-bloementjesmarkt. En na afloopvan die nachtelijke bloemenmarkt, wordt ook de hele handel aan plantjes en bloemen lukraak weggesmeten en dan is het tot slot ook één grote smeerboel. Ook dat gelijkt vervolgens op een kamikaze om maar zo snel mogelijk huiswaarts te keren. Maar deze rechtsbezittingsover- dracht keert elk jaar weer in vaste datum terug in Haarlem. Wij vinden je bevindingen ook al is het geen les geven in de de engelsetaal. Toch ontzettend mooi en je zult het zelf ook wel nooit meer vergeten.
Met groet van Sisca en Bert.
wat een belevenis, en dan zijn wij maar slecht af met onze weinige feest dagen .
zeker nu we hier een 24 uurs economie hebben gekregen in amsterdam
maar ook wel lekker dat je bijna nooit meer hoeft te denken of de supermarkt open is.
een goede terugreis en geweldige vlucht gewenst uit Amsterdam
toch een hele ervaring rijker , die je nooit meer vergeet
Beste Henk,
wat leuk weer om de laatste paar verhalen te lezen.
Jouw mountain flight moet echt een belevenis zijn geweest, de foto's alleen al zijn prachtig! Het 'kleuren festival' ken ik toevallig ook van mijn (van oorsprong) Indiase bijles-leerlinge. Ik ken alleen niet echt de betekenis van het gooien met verf, is dat jou wel duidelijk geworden?
Ik blijf het erg leuk vinden om jouw ervaringen voor de klas en met de kinderen te lezen. Jammer dat het memory spel niet werkte. Kan me inderdaad voorstellen dat het niet spreken van Nepalees op de langere termijn moeilijk wordt i.v.m. het geven instructies danwel uitleg. Logischer wijs dat je ze dan even voor hun zelf laat werken. Doet iedere docent hier ook. Laat ik je een verhaal uit mijn praktijk vertellen: Vorige week heb ik met 1 van mijn klassen het verschil tussen simple past en present perfect behandeld. Voor deze klas een pittig grammaticaal vraagstuk. Tijdens deze uitleg, gepaard met vele vragen uit de klas, gaat de vinger van 1 van mijn leerlingen omhoog. In de veronderstelling dat hij ook een vraag heeft, geef ik hem het woord. Vervolgens vraagt hij mij: "Mevrouw, wist u dat een pizza Margarita erg lekker is?" Dat kun je nog zoveel proberen, uitleggen of instrueren, maar dan is je les gewoon over. Geweldig voorbereid, prima instructie, maar met 29 13-jarigen kan je dan niets meer beginnen. Ik heb er maar smakelijk om gelachen.
Beste Henk, geniet nog van jouw laatste paar dagen daar 'and return home safely!'
Liefs,
Nina
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}